C2452735 โปรตีนเข้มข้นของแอมเวย์ [คำแนะนำ]

โปรตีนเข้มข้นของแอมเวย์

แม่ผมป่วยเป็นโรคไตกินไม่ค่อยได้อ่อนเพลียหมอให้นอนรักษาในโรงพยาบาล แล้วแนะนำให้ซื้อโปรตีนเข้มข้นของแอมเวย์แม่จะได้ดีขึ้นเร็วๆฟังหมออธิบายสรรพคุณแล้วเหมือนยาวิเศษเลยแต่แปลกที่ไม่มีขายในโรงพยาบาลต้องซื้อกับหมอแถมราคาค่อนข้างแพงสำหรับผม แต่ถ้ามันจะทำให้แม่หายผมก็จะซื้อ เลยอยากจะรู้ว่าผมจะหาข้ามูลได้จากไหนว่าโปรตีนที่ว่านี้ดีสมราคา ขอเป็นความเห็นหรือการศึกษาของคนกลางที่เชื่อถือได้นะครับ ของตัวแทนหรือของบริษัทไม่เอาเพราะฟังจากคุณหมอมาเยอะแล้ว

จากคุณ : ASTRO - [ 13 ก.ย. 46 00:40:16 A:203.121.172.254 X: ]

ความคิดเห็นที่ 43

หลายๆท่านคงจะเคยพบประกาศเชิญชวน “รายได้พิเศษ”
หลายๆท่านที่กำลังหางาน อาจจะเคยเจอประกาศรับสมัครงาน ที่ไม่จำกัดวุฒิการศึกษา รายได้สูง
ซึ่งทั้งหมดนั้นจะมีลักษณะเช่นเดียวกันคือ
1. รายได้สูง
2. ไม่จำกัดวุฒิการศึกษา
3. ใช้เวลาไม่กี่ ชม./ วัน สามารถทำที่บ้านได้
4. เป็นอิสระ เป็นนายของตัวเอง

ถึงตอนนี้ หลายท่านคงจะทราบแล้วว่าผมกำลังพูดถึงอะไร และบางท่านอาจจะยังไม่ทราบ
ใช่ครับธุรกิจประเภท Network หรือลูกโซ่นั่นเองซึ่งในปัจจุบันนี้มีอยู่หลายบริษัทหลายผลิตภัณท์ที่นำเอาระบบนี้มาใช้ในการขายสินค้าของตนเอง มีทั้งเครื่องอุปโภคบริโภค อาหารเสริม ผลิตภัณท์ลดน้ำหนัก เสริมความงาม ฯลฯ

ในสภาวะการณ์ปัจจุบันเช่นนี้ เราทั้งหลายต่างก็ต้องการที่จะมีรายได้เพิ่มพูนขึ้น….
แต่กรุณาหยุดคิดสักนิดหนึ่ง ถึงข้อดีข้อเสียของธุรกิจประเภทนี้กันก่อนดีไหม ว่ามันมีอะไรเคลือบแฝงอยู่รึปล่าว
1. ลักษณะของระบบ
ลักษณะของธุรกิจนี้หากเรามององค์รวมของมันแล้วก็คือปิรมิดนั่นเอง โดยที่ผู้ที่อยู่ยอดบนสุดของปิรมิดจะได้ผลตอบแทนมากที่สุดโดยผลตอบแทนนั้นจะมาจากรากฐานของปิรมิดมาเรื่อยๆตามลำดับ ซึ่งหากฐานของปิรมิดหายไปมากเท่าไหร่รายได้ที่เขาได้รับก็จะลดน้อยลงไปตามกัน ดังนั้นจึงจำเป็นต้องรักษาฐานของตนและเร่งขยายฐานไปให้มากที่สุดก่อนที่ความล้มเหลวจะเกิดขึ้น
หมายเหตุ : ฐานปิรมิดหรือลูกทีม = Downline ส่วนผู้ที่อยู่สูงขึ้นไปจะถูกเรียกว่า Upline
2. การเข้าสู่ระบบ
โดยทั่วไปของผู้ที่เข้าสู่ระบบธุรกิจประเภทนี้ จะเริ่มจากการถูกชักจูงอย่างที่ผมได้ยกไว้ในข้างต้น โดยที่ไม่ทราบว่าโดยเนื้อแท้จริงงานนี้มันคืองานอะไร ธุรกิจอะไร และหลังจากนั้นจะถูกพาไปรับฟังการบรรยาย จากคนที่เราจะไปเป็นลูกทีมของเขา
การเข้าอบรมบางครั้งอาจจะไม่ต้องเสียค่าใช้จ่าย บางการอบรมอาจจะต้องเสียค่าใช้จ่าย ซึ่งเป็นการลดรายจ่ายของ Uplineนั่นเองและบางครั้งจะต้องซื้อเทปคำบรรยายกลยุทธ หรือหนังสือคู่มือต่างๆ
3. สินค้าของระบบ
โดยทั่วไปแล้วสินค้าต่างๆที่มีการจำหน่ายอยู่ในระบบนี้ก็ไม่ได้แตกต่างไปจากสินค้าทั่วไปในท้องตลาด หากแต่ราคาจะสูงกว่าท้องตลาดโดยทั่วไป หลายครั้งที่มีการอ้างถึงเหตุที่ราคาสูงกว่าท้องตลาดเพราะคุณภาพดีกว่า แต่จากการพิสูจน์หลายครั้งพบว่าคุณภาพใกล้เคียงกัน และอีกหลายผลิตภัณท์เป็นสิ่งที่ไม่จำเป็นต่อชีวิตประจำวัน และไม่จำเป็นในภาวะเศรษฐกิจทุกวันนี้อีกทั้งสินค้าส่วนมากจะเป็นสินค้าที่นำเข้ามาจากต่างประเทศ ในขณะที่ในประเทศไทยของเราเองก็มีการผลิตสินค้าเหล่านั้นใช้เองอยู่แล้ว
4. กลยุทธการขาย
โดยปกติทั่วไปแล้วการขายสินค้าจะเป็นการพบกันของอุปสงค์และอุปทาน กล่าวคือผู้ซื้อมีความต้องการที่จะบริโภคสินค้านั้นและผู้ขายมีความต้องการที่จะขาย แต่สำหรับธุรกิจประเภทนี้กลับไม่ใช่อย่างนั้น ผู้ขายจะขายสินค้าให้แก่ผู้ซื้อโดยที่ตัวผู้ซื้อเองไม่มีความแน่ใจว่าต้องการใช้สินค้าตัวนั้นหรือไม่ หากแต่ผู้ซื้อนั้นต้องการที่จะนำสินค้านั้นไปขายต่อไปให้กับผู้ซื้อรายอื่นต่อไปเป็นทอดๆ ซึ่งจะพบว่าในการขายแต่ละครั้งนั้นผู้ที่ขายขะได้รับส่วนแบ่งกำไรคิดไปเป็นทอดๆเช่นกัน นั่นเป็นเหตผลหนึ่งที่ทำให้สินค้ามีราคาแพงในตัวของมัน เพราะต้องเฉลี่ยกำไรให้กับทุกคนในระบบและผู้ที่ได้มากที่สุดก็คือ Uplineนั่นเอง

คราวนี้ลองมาฟังความคิดเห็นของผมบ้าง ว่าทำไมผมถึงไม่ชอบธุรกิจประเภทนี้
จริงอยู่ที่ทุกวันนี้เราเข้าสู่ระบบทุนนิยม แต่ใช่ว่าทุนนิยมจะเป็นคำตอบสำหรับการทำธุรกิจทุกอย่าง ซึ่งบางครั้งทุนนิยมก็มีข้อเสียในตัวของมันเอง ระบบของธุรกิจนี้ (ปิรมิด) เป็นระบบหนึ่งของทุนนิยมซึ่งไม่ผิดต่อข้อกฏหมาย หากแต่ไม่ถูกต้องกับสามัญสำนึก (อย่างน้อยก็ของผมคนหนึ่งล่ะครับ) ครั้งหนึ่งผมเคยต้องเข้าไปนั่งฟังคำบรรยายของธุรกิจNetworkตัวหนึ่งซึ่งไม่ขอเอ่ยชื่อนะครับ โดยมีอยู่ตอนหนึ่งซึ่งผู้บรรยายได้ถามว่า หากในห้องบรรยายนี้มีเก้าอี้ 100 ตัว ซึ่งผู้บรรยายต้องการที่จะขนย้ายเก้าอี้นี้ไปยังสถานที่อื่น ผู้ที่จะขนย้ายสามารถทำได้ 2 วิธีดังนี้
1.ยกไปทั้งหมดเลย100ตัว แล้วรับค่าจ้าง 100000 บาท กับ
2.ยกไปที่ละตัวโดยตัวที่หนึ่งคุณจะได้รับ 1 บาท
ตัวที่สองได้รับ 2 บาท
ตัวที่สามได้รับ 4บาท
ตัวที่สี่ได้รับ 8 บาท
ตัวที่5ได้รับ16บาท
ตัวที่หกได้รับ 32บาท
ซึ่งจะคิดทวีคูณๆไปเรื่อย ลองคิดกันแค่20 ตัวก็จะได้รับถึง1, 048,575 บาท
และสรุปว่าธุรกิจของเขาก้คือการทำเงินในลักษณะนี้นั่นเอง
ช้าก่อน…หากเราจะคิดกันแค่คณิตศาสตร์ล่ะก็ ใช่มันถูกต้องแต่ถ้าเรามามองกันในความเป็นจริง มันจะเป็นเช่นนั้นหรือ ลองมาคิดดูหากทุกคนรู้ข่าวการยกเก้าอี้ที่ได้ผลตอบแทนเช่นนี้ แน่นอนที่สุดทุกคนย่อมต้องเข้ามาแย่งกันยกเก้าอี้ แต่จะยกกันได้คนละกี่ตัวในเมื่อเก้าอี้มีแค่ 100 ตัว สุดท้ายแล้วใครกันแน่ที่ได้ประโยชน์ ?

หากคนเข้ามาทำธุรกิจประเภทนี้จะเกิดอะไรขึ้นลองนึกดู ทุกคนต้องการที่จะขายและขายกันเพียงอย่างเดียวเพื่อส่วนแบ่งของตน พนักงานห้างร้าน ข้าราชการ รัฐวิสาหกิจ องค์กรเอกชน ต่างหันมาขายอาจจะไม่ทำงานประจำของตน หรือทำอยู่แต่ทว่าระดับความใส่ใจของงานที่ตนเองดูแลจะมากขึ้นหรือลดลง

และอย่างที่บอกไปธุรกิจนี้ไม่ได้มุ่งเน้นที่การขายสินค้าเป็นหลักแต่ทว่า มุ่งหา Downline ให้กับตนเอง ซึ่งโดยปกติแล้วบุคคลทั่วไปจะมีทัศนคติที่ไม่ดีกับธุรกิจประเภทนี้ ดังนั้นจึงมีการเปลี่ยนแปลงกลยุทธในการชักชวนผู้เข้าร่วมโดยที่จะไม่บอกว่าจะชวนทำอะไรหรือจะชวนไปไหน บอกได้แค่เพียงชักชวนทำธุรกิจหรือมีโอกาสดีในชีวิตมาเสนอให้ แต่ห้ามบอกโดยเด็ดขาดว่าจะชวนเข้าร่วม…….(ชื่อระบบหรือชื่อบริษัท) ซึ่งข้อนี้ผมยืนยันได้ว่ามีจริงเนื่องจากเพื่อนคนหนึ่งซึ่งคลั่งใคล้ในธุรกิจนี้เคยเอาเทปคำบรรยายมาเปิดในรถของผม

ในส่วนของสินค้ายิ่งไปกันใหญ่ เป็นสินค้านำเข้าจากต่างประเทศมาทั้งระบบเลย ซึ่งเป็นสาเหตุหนึ่งของการบ่อนทำลายระบบเศรษฐกิจของชาติ
บ่อนทำลายยังไง ?
ตามปกติสินค้าต่างชาติที่นำเข้ามาขายในประเทศเรานั้น หลังจากผ่านศุลกากรเสียภาษีแล้ว บริษัทตัวแทนจำหน่ายก็จะนำสินค้าไปจำหน่ายท้องตลาด แต่อย่าลืมว่าก่อนที่จะขายได้นั้นต้องมีการเก็บสต็อค มีการวางแผนโฆษณาประชาสัมพันธ์ มีการทำแผนการตลาด มีฝ่ายบัญชี ฝ่ายการเงิน ฝ่ายบุคคล และหากสินค้านั้นเป็นสินค้าอุตสาหกรรม ก็อาจจะมีการผลิต-ประกอบขึ้นภายในประเทศ สร้างโรงงานซึ่งต้องมีระบบสาธารณูปโภค แล้วก็อีกหลายๆ อย่าง ฯลฯ
แล้วใครกันล่ะครับที่จะทำหน้าที่เหล่านี้ถ้าไม่ใช่คนไทย และแน่นอนว่าเขาเหล่านั้นก็ต้องได้รับค่าตอบแทบจากการทำงานต่างๆ ของเค้า ก่อนที่เค้าจะมาทำงานเหล่านั้นได้เค้าก็ต้องศึกษาในแขนงต่างๆ ซึ่งเรียกได้ว่าเป็นการพัฒนาฝีมือแรงงาน
นี่คือระบบของเศรษฐกิจอย่างที่มันเป็นอยู่ แต่ทว่าสินค้าจากระบบเหล่านี้ไม่ได้มีส่วนให้ใดๆกับสังคมเลย ซ้ำยังจะดูดกลืนเอาทรัพยากรแรงงานของไทยไปทำงานให้โดยที่ตัวเองไม่ต้องลงทุนเลย

อีกทั้งสินค้าบางอย่างนั้นไม่มีความจำเป็นใดๆ ต่อชีวิตเราเลย อาทิเช่นเครื่องกรองน้ำ ผมไม่ทราบนะครับว่าราคาเท่าไหร่รู้แต่ว่าแพง ซึ่งผมเคยอ่านเจอบทความของนายแพทย์ท่านหนึ่งกล่าวไว้ว่าเครื่องกรองน้ำนั้นจะทำลายจุลินทรีย์และ ไวตามินรวมทั้งเกลือแร่ที่มีอยู่ในน้ำเพื่อทำให้น้ำกลายเป็นน้ำสะอาดเทียบเท่าน้ำกลั่น สรุปแล้วทำให้น้ำมีไว้แค่ดับกระหายเท่านั้น และอาจจะพอมีประโยชน์อยู่บ้างสำหรับผู้ป่วยที่ต้องการแต่น้ำบริสุทธ์ แต่ว่าไม่มีประโยชน์นอกเหนือไปจากน้ำดื่มทั่วไปโดยสิ้นเชิงสำหรับผู้ที่ร่างกายเป็นปกติ และสำหรับสินค้าลดน้ำหนัก-บำรุงสุขภาพต่างๆ ประเทศไทยเรามีสมุนไพรดีๆอยู่เยอะครับ ซึ่งมีสรรพคุณในการป้องกันและรักษาโรคภัยไข้เจ็บต่างๆ เพียงแต่ว่าเราถูกครอบงำด้วยความเชื่อผิดๆที่ว่าของจากตะวันตกย่อมมีคุณภาพดีกว่าภูมิปัญญาบรรพบุรุษเรา (ยืนยันได้ครับ เนื่องจากตัวผมเองขายขาดจากโรดหอบหืด ด้วยใบจากต้นหนุมานประสานกาย ทั้งๆที่มีบิดาเป็นแพทย์แผนปัจจุบัน) และทุกวันนี้คงจะพอได้ยินข่าวที่ชาติฝรั่งพยายามที่จะเอาพืชพรรณสมุนไพรไทยไปขี้นทะเบียนเป็นลิขสิทธิ์ของเค้า….

ครับจากที่ผมเอ่ยมาทั้งหมดนั้นไม่ได้เป็นเพราะมีข้อบาดหมางใดๆทั้งสิ้นกับผู้ที่ทำธุรกิจประเภทนี้อยู่
เพียงแต่ว่าผมเป็นห่วงเศรษฐกิจของประเทศไทยและไม่อยากให้คนไทยต้องสูญเสียเงินตราไปกับสิ่งที่ไม่จำเป็น
เพียงแค่ไม่อยากให้หลายคนถูกปั่นด้วยความหวังอันสวยงาม แต่กลับทิ้งความเสียหายให้กับสังคม
เพียงแค่ไม่อยากให้ผู้ที่ต้องการหางานทำเพื่อที่จะสร้างรายได้กลับต้องไปเป็นตัวแทนขายให้เขา โดยที่ต้องขายให้ได้ถึงจะได้รับค่าตอบแทนซึ่งผิดกับงานโดยทั่วไปที่คุณไม่จำเป็นต้องใช้สินค้าที่ไม่จำเป็นกับตัวคุณที่บริษัทคุณผลิต (อย่างเช่นพนักงานโชว์รูมเบนซ์ ไม่จำเป็นต้องขับเบนซ์ ตัวแทนขายบ้านหลังละ 4- 5ล้าน ไม่จำเป็นต้องซื้อโครงการของตัวเอง)

สำหรับผู้ที่ยังไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับธุรกิจนี้ อย่าเลยครับ อย่าสร้างความเสียหายให้กับสังคม อย่าสร้างความรำคาญให้กับญาติ พี่น้อง เพื่อนฝูงของคุณเลย
และสำหรับผู้ที่ทำอยู่แล้วผมไม่ได้ต้องการที่จะโน้มน้าวความคิดของท่าน ผมเชื่อว่าท่านย่อมมีความคิดและวิจารณญาณเป็นของท่านเอง

จากคุณ : ของเก่า เอามาให้อ่านใหม่ (รันย์อะเวย์@ไทยเมลดอทคอม) - [ 25 ก.ย. 46 23:29:18 ]

◀ Previous Next ▶ Up ▲

กระทู้ยอดนิยม