ความคิดเห็นที่ 1   นี่คือความเส็งเคร็ง ของชาวกรุงส่วนหนึ่งเป็นแบบนี้ครับ เห็นบ่อยมากๆ ถ้าให้เล่า ยาว จากคุณ : มิสเตอร์แข็งโป๊ก เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 52 09:08:44

ความคิดเห็นที่ 2   ทายว่าเจ้าของร้านนั้นเป็นอาซิ้ม กับ อากง แก่ๆ -*- จากคุณ : Tao_jah เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 52 11:15:16

ความคิดเห็นที่ 3   น้ำใจก็คงยังมีอยู่ทุกที่มากน้อยคละเคล้ากันไป คุณลุงโชคร้ายที่ไปเจอกับคนแล้งน้ำใจ... จะว่าไปสังคมในกรุงก็ไม่ได้เลวร้ายซะหมด... โดยส่วนตัวเราโชคดีที่เจอเรื่องดีๆมากกว่าเรื่องแย่ๆ... จากคุณ : อยากเก่งเหมือนเตี่ย เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 52 11:40:16

ความคิดเห็นที่ 4   สังคมของมนุษย์ โดยเฉพาะในเมืองกรุงที่ต้องแข่งขันและเร่งรีบ ทำให้จิตใจของคนในสังคมก็ค่อยๆ แคบลง จนเห็นแก่ตนเองมากกว่าผู้อื่น เดี๋ยวนี้คำว่า เอื้อเฟื้อ เห็นมีติดไว้แต่บนข้างฝารถเมล์น่ะค่ะ เรื่องแบบนี้มันบอกสอนกันไม่ได้ ต้องคิดได้เองจากสำนึกดี จากคุณ : ขาหมูแก้มป่อง เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 52 12:58:34

ความคิดเห็นที่ 5   เคยเห็นแต่ในหนังนะ...แบบนี้  ไม่เคยคิดว่าชีวิตจริงจะได้เจอะเจอ... จากคุณ : นาฬิกาโบราณ เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 52 13:01:25

ความคิดเห็นที่ 6   ส่องกระจกก็เห็นค่ะ จากคุณ : พิงคาน เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 52 21:10:00 A:115.67.133.251 X:

ความคิดเห็นที่ 7   ผมเคยเจอะแบบคนมีน้ำใจมาก ๆ ก็มี บางคนแล้งน้ำใจมาก ๆ ก็มี ผมว่ามีอยู่ในสังคม เรา น้ำใจ และแล้งน้ำใจ เหมือนโรค ระบาด ยิ่งเจอะ ยิ่งติดต่อกันได้ง่าย แต่โดยรวมแล้วผมเห็นน้ำใจ คนไทย มากกว่านะ แล้งน้ำใจเจอมาบ้างแต่ไม่เยอะ  ผมยกตัวอย่าง มีอยู่วันหนึ่งผมทำกุญแจหาย ต้องจูงรถมอเตอร์ไซค์ ไปทำกุญแจ ซึ่งแถวบ้านผมทำไม่ได้ ต้องไปไกลประมาณ 4 กม ระหว่างที่เข็นเจ้ามอเตอร์ไซค์ ก็เจอะสาวสวย 2 คนมาถามว่ารถ เป็นอะไร ผมบอกว่าจะไปทำกุญแจ สาวสวยทั้ง 2 ก็อาสาจะ ถีบ ไปให้ผมก็โอครับ แต่เธอให้ผม ถีบ นะ เพราะเธอขี่ไม่แข็ง จริง แล้วผม ก็ขี่มอไซค์ยังไม่แข็งพอกันแหล่ะ แต่อายที่จะพูดไปแบบนั้น หลังจากนั้นผมก็ ถีบ แต่ไม่ค่อยไป เพราะเธอทั้ง 2 อยู่ที่รถผม ผมก็ขี่ไม่ค่อยแข็งเท่าไร 1 ใน 2 สองสาว ก็บอกว่า เดียวเธอรอข้างทางให้ผมถีบ รถผม ที่เพื่อนเธอขี่อยู่ไปคนเีดียว หลังจากที่อีกคนลงไป ผมก็ ถีบได้ง่าย  คล่องขึ้น จนถึงร้าน กุญแจ  เนี้ยแหละน้ำใจ    เมื่อลอยกระทงที่ผ่านมาผมได้พาลูก และเมียไป ลอยกระทง แต่ระหว่างทางน้ำมันหมด( เก วัดน้ำมันผมเสีย) ซึ่งระหว่างให้เมีย และลูกอยู่บนรถผมก็เข็น มอไซค์ เพื่อไปเติมน้ำมัน ซึ่งหาจุดหมายไม่ได้ เพราะปั๊มน้ำมันใกล้ ปิดหมด เพราะหลัง 4 ทุ่มแล้ว แล้วน้ำใจคนไทยก็มาถึง พี่ ผมช่วย ถีบ ให้ ผมโดน ถีบ อีกแล้ว ซึ่งก็ทุรักทุเรพอควรเพราะมีผม เมีย ลูก 2 คน รถ ถีบยาก ผมก็ให้เมียและลูกลงไปงานที่ลอยกระทงใกล้ ก่อน หลังจากนั้น ก็โดน ถีบ ถึงปั๊ม เนี้ยแหละน้ำใจ  จริง ๆ แล้วผมเจอะกับน้ำใจมาอีกหลายครั้ง จนทำให้ผมติดโรค น้ำใจ จนโงหัวไม่ขึ้น ถึงจะเจอะแล้งน้ำใจอยู่บ้างแต่ มีส่วนน้อย ทำให้ผมมีภูมิต้านทาน  ความแล้งน้ำใจ เยอะสังคมจะน่าอยู่ถ้าทุกคนมีน้ำใจ ให้แก่กัน อย่าท้อเวลาทำดี อย่าหวังว่าทำดีแล้วจะได้รับแต่สิ่งดี ๆ กลับ มา ทำดี ก็ดีเอง ทำชั่ว ก็ชั่วเอง จากคุณ : nicgo เขียนเมื่อ : 24 พ.ย. 52 01:50:18