ความคิดเห็นที่ 1 พระพิฆเนศ น่าจะสูงกว่าครับ จากคุณ : น้องหมูใหญ่ - [ 27 พ.ค. 51 15:23:58 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เห็นด้วยครับ จากคุณ : จักรแก้ว - [ 27 พ.ค. 51 17:35:08 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ติดหิ้งพระพิฆเนศ สูงกว่าเล็กน้อย ให้อยู่ทางด้าน ขวามือของนางกวัก ด้วยนะครับ จากคุณ : lek&pop - [ 27 พ.ค. 51 19:52:07 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ขอบคุณมากครับ จากคุณ : จขกท (ไก่ทอดร้อน ๆ) - [ 28 พ.ค. 51 00:29:49 ]

ความคิดเห็นที่ 5 อย่าติดหิ้งใกล้กันนักค่ะ พระพิฆเนศ ติดหิ้งไว้บนผนังด้านใดก็ได้ ให้หันไปทางทิศตะวันออก ทิศเหนือ หรือทิศใต้ได้ แล้วแต่สภาพห้องค่ะ แต่ทิศที่หันไปนั้น อย่าหันออกหลังบ้าน อย่าหันไปตรงกับประตู หน้าต่าง บันได ห้องน้ำ กระจกเงา โทรทัศน์ และตู้ปลาค่ะ การติดหิ้งพระพิฆเนศ ต้องติดในระดับสูงเหนือศีรษะค่ะ แต่ถ้ามีหิ้งพระอยู่ใกล้ ต้องต่ำกว่าหิ้งพระประมาณ ๑ คืบ ถ้าหากไม่ตั้งบนหิ้ง ก็ควรตั้งบนตู้ที่สูงกว่าระดับหัวไหล่ และอย่าตั้งบน (หรือใกล้) เครื่องใช้ไฟฟ้าทุกชนิดค่ะ ส่วนนางกวัก ไม่จำเป็นต้องทำหิ้ง ควรตั้งบนโต๊ะ ตู้ ให้หันออกหน้าร้าน หรือหน้าบ้าน หันตรงช่องประตูทางเข้าบ้านหรือร้านนั้น ยิ่งดีค่ะ และหันได้ทุกทิศที่หน้าบ้านหรือร้านนั้นหันไป ไม่มีข้อห้าม เพียงแต่จุดที่ตั้งนั้น จะต้องสะอาดเรียบร้อย และเป็นจุดที่สะดุดตาผู้ที่เข้าไปในบ้านหรือในร้านนั้นๆ พอสมควรค่ะ ถ้าจะทำหิ้ง ก็ทำสูงเหนือศีรษะได้ค่ะ แต่ต้องเป็นนางกวักแบบที่สวมศิราภรณ์มีรัดเกล้า จึงสมควรทำอย่างงั้น ถ้าเป็นนางกวักแบบทั่วไป สวมเพียงกระบังหน้า ไม่สมควรตั้งบนหิ้งค่ะ และถ้าทำหิ้งให้นางกวัก ก็อย่าอยู่ผนังเดียวกันหรือใกล้กับพระและเทพไม่ว่าองค์ใดทั้งสิ้นค่ะ จากคุณ : หนอนดาวเรือง - [ 28 พ.ค. 51 02:14:45 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ผู้บริสุทธิ์แล้ว เค้าไม่แบ่งระดับกันนะครับ ว่าจะเป็นหญิง เป็นชาย เป็นเด็ก มีแต่ประเพณี มนุษย์แบ่งวรรณะกันอย่างใจที่ชอบเข้าข้างกิเลสของตน อ้างอิงประวัติประอาจารย์มั่นหลวงตาบัวแต่ง           ความเคารพต่อกันระหว่างอวุโสกับภันเต   ครั้งพุทธกาลท่านปฏิบัติต่อกันอย่างไร  พอวิตกไม่นาน ก็ปรากฏมีพระพุทธเจ้าและพระสาวกทั้งหนุ่มทั้งแก่ตลอดสามเฌร แต่การเสด็จมาของพระพุทธเจ้ากับการมาของพระสาวกทั้งหลาย มิได้มาพร้อมกัน ต่างองค์ต่างมา องค์ใดมาถึงก่อนองค์นั้นก็นั่งอาสนะข้างหน้า องค์ที่สองที่สามก็นั่งรองกันมาตามลำดับที่มาถึงไม่นิยมวัยและอาวุโสภันเต แม้สามเฌรมาถึงก่อนก็นั่งข้างหน้าพระ จนถึงพระแก่องค์สุดท้าย โดยมิได้มีองค์ใดมีกิริยาขวยเขินกระดากอายต่อกัน แม้พระพุทธเจ้าเองเสด็จมาถึงลำดับใดก็ประทับอาสนะนั้นที่ควรแก่ผู้มาทีหลัง ท่านเห็นอาการอย่างนั้นจึงเกิดความสงสัยว่า ครั้งพุทธกาลไม่มีการเคารพกันบ้างหรืออย่างไรถึงได้ทำอย่างนี้ ดูไม่เป็นระเบียบงามตาเลย แล้วพระพุทธเจ้าและพระสาวกทรงประกาศพระศาสนาให้ประชาชนเคารพนับถือได้อย่างไร                    สักประเดี๋ยวธรรมก็ผุดขึ้นมาในใจท่าน โดยที่พระพุทธเจ้าพระสาวกยังมิได้ประทานโอวาทแต่อย่างใด ว่านี้คือ วิสุทธิธรรมล้วน ๆ ไม่มีสมมติเข้าเจือปนเลย จึงไม่มีกฏข้อบังคับหรือระเบียบใด ๆ เข้ามาเกี่ยวข้อง ที่แสดงอย่างนี้แสดงวิสุทธิธรรมที่เป็นความเสมอภาคทั่วกันไม่นิยมว่าอ่อน ว่าแก่ ว่าสูงว่าต่ำ อันเป็นเรื่องของสมมติ นับแต่พระพุทธเจ้าลงมาถึงสาวกอรหันต์องค์สุดท้าย จะเป็นพระหรือเป็นเฌรไม่จำกัด แต่มีความเสมอกันด้วยความบริสุทธิ์ ท่านแสดงบุคคลาธิษฐานในลักษณะนี้ เป็นเครื่องบอกถึงความบริสุทธิ์ของกันและกัน ว่าไม่มีใครยิ่งหย่อนกว่ากัน บรรดาพระและเฌรที่เป็นพระอรหันต์ด้วยกัน แก้ไขเมื่อ 29 พ.ค. 51 09:35:06 แก้ไขเมื่อ 29 พ.ค. 51 09:32:58 จากคุณ : ดาญาณ - [ 29 พ.ค. 51 09:29:14 ]